Door het digitaliseren van onze baan met Dinamo/Koploper in 2013 voldeed het vorige opstellterein niet meer aan onze wensen. Het vorige opstelterrein bestond uit kopsporen en handmatige wissels van Fleischmann, die zeer regelmatig kapot gingen. Omdat het niet meer de moeite waard was om het op te knappen, zijn we begonnen aan een geheel nieuw ontwerp.
Wat ons opviel is dat het opstelterrein altijd veel aandacht van het publiek trok, en dus wilden we het meer integreren in onze baan zodat het beter zichtbaar zou worden. Daarnaast werd het vorige opstelterrein alleen gebruikt voor het opzetten en afhalen van treinen, terwijl we het nieuwe opstelterrein juist wilden gaan inzetten als buffer. In de buffer wisselen automatisch rijdende treinen elkaar af. Het laatste erin als eerste eruit principe.
Door het opstelterrein te integreren in een keerlus kunnen de treinen na een korte stop doorrijden zonder van rijrichting te veranderen. Naast deze vele sporen die als buffer dienen zijn een viertal sporen geschikt om handmatig treinen op de baan te zetten. Deze sporen worden niet door de computer bereden zodat je niet wordt verrast door een aanstormende trein, terwijl je net een wagon op de rails zet. Voor het gemak hebben we deze sporen voorzien van een andere kleur ballast (grijs ipv bruin) en betonkleurige dwarsliggers, zodat het verschil goed zichtbaar is.
Naast de tien buffersporen en vier opzetsporen zijn er nog twee rondgaande passeersporen, zodat bij een volle buffer de viersporige hoofdbaan kan blijven doorrijden over de passeersporen. Het ene spoor rijdt tegen de klok in zoals de buffersporen en het andere spoor rijdt met de klok mee en kruist via de fly-over. Het binnenspoor komt dan op het buitenspoor uit en het buitenspoor komt op het binnenspoor uit, wat bijdraagt aan de variatie in rijroutes.
Daarnaast zijn er nog vier opstel-kopsporen in de keerlus geplaatst die geschikt zijn voor kortere trek/duw-treinen, locomotieven en motorposten. Deze sporen zijn bereikbaar via de doorgaande sporen.
De tien buffersporen zijn opgedeeld in 3 groepen, XL, lang en middel. Door de parallelle wisselstraten kunnen treinen uit twee verschillende groepen kunnen per twee tegelijk over over de dubbele wisselstraat aankomen en vertrekken van en naar de viersporige hoofdbaan.
Verder hebben we nog een aantal uitgangspunten;
- De vier opzet sporen kunnen met een analoge trafo bediend kunnen en dan overgeschakeld worden naar koploper
- Viersporige aansluiting met parallel doorlopende sporen
- Modulaire lus of standaard module afmeting zodat de modules in de toekomst ook als doorgaande baan gebruikt kunnen worden.
- Peco code 55 wissels met servo aansturing
- Inspiratie wisselsstraat kijfhoek
- Additionele rangeer aansluiting voor de hoogovens in de buitenste bocht die overeenkomt met de standaard module afmeting voor de hoofdbaan
We zijn begonnen aan het ontwerp in 2015 en in 2016 tot een definitief ontwerp gekomen. Dit ontwerp hebben we gemaakt in SCARM en 1:1 geprint om de lijnen op de modules te kunnen uitzetten. (hou een stift lang op het papier gedrukt en het puntje drukt door op het hout, zo stippelden we alles uit).
In mei 2016 zijn we begonnen met de bouw en met vele avonden werk en een heel team van mensen die draden aan het solderen waren, hebben we al in oktober 2016 het opstelterrein rijdend kunnen presenteren op Eurospoor.
Tot op de dag van vandaag zijn we nog bezig aan kleine toevoegingen aan de techniek en de scenery.
Hieronder nog een aantal foto’s van voorbeelden van inspiratie, het ontwerp en de bouw.
